بسم الله الرحمن الرحیم
الَّذینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الْأُمِّیَّ الَّذی یَجِدُونَهُ مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجیلِ یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّباتِ وَ یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِثَ وَ یَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلالَ الَّتی کانَتْ عَلَیْهِمْ ... (الأعراف / 157 (
ترجمه آیه: همانان که از این فرستاده، پیامبر درس نخوانده- که [نام] او را نزد خود، در تورات و انجیل نوشته مىیابند- پیروى مىکنند [همان پیامبرى که] آنان را به کار پسندیده فرمان مىدهد، و از کار ناپسند باز مىدارد، و براى آنان چیزهاى پاکیزه را حلال و چیزهاى ناپاک را بر ایشان حرام مىگرداند، و از [دوش] آنان قید و بندهایى را که بر ایشان بوده است برمىدارد.
در این آیه به جاى" یؤمنون" کلمه" یتبعون" بکار رفته، و این بهترین تعبیر است، زیرا ایمان به آیات خداى سبحان و ایمان آوردن به انبیاء و احکام ایشان به اطاعت و تسلیم در برابر دستورات ایشان است، و تعبیر " یتبعون" مىفهماند که ایمان به معناى صرف اعتقاد فائدهاى ندارد، چون هر قدر هم شخص اعتقاد به حقانیت آیات و شرایع الهى داشته باشد مع ذلک وقتى اطاعت و تسلیم در کارش نباشد عملا حق بودن آن آیات را تکذیب کرده است. حضرت امام رضا (ع) ایمان را اعتقاد قلبی، اقرار زبانی و عمل و اطاعت با تمام وجود تعریف می فرماید.
از اینکه اسم رسول خدا (ص) در این آیه نیاورده و با سه وصف" رسول"،" نبى" و" امى" یاد کرده و مخصوصا از اینکه دنبالهاش فرموده:" الَّذِی یَجِدُونَهُ مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِیلِ" به خوبى بدست مىآید که آن جناب در تورات و انجیل هم به همین سه وصف معرفى شده است،
در باره معناى «امى» اختلاف است. همه این احتمالات در معنی امی ممکن است:الف) یعنى کسى که خواندن و نوشتن نمىداند. ب) این کلمه منسوب به «امت» است. یعنى همانطورى که بشر اولى نمىتوانست از هنر کتابت، استفاده کند، او نیز نمىتواند. برخى گفتهاند: منظور از «امت» عرب است، زیرا عرب از نعمت سواد محروم بود. ج) منسوب به «ام» به معناى مادر است. یعنى بر همان حالى است که از مادر، تولد شده و سواد خواندن و نوشتن را ندارد. د) منسوب است به «ام القرى» یعنى مکه. پس «امى» یعنى «مکى» همین معنى از امام باقر (ع) نیز روایت شده است.
امر به معروف و نهی از منکر مقدم بر سایر صفات و ویژگی های رسالت نبی مکرم اسلام معرفی شده است و این نشان دهنده اهمیت این وظیفه بزرگ اجتماعی می باشد.
پیامبر اسلام شخص درس نخوانده است که همه انسان ها ( درس خوانده، نابغه، دانشمند و ...) را امر به معروف و نهی از منکر می کند و چیز های پاک را برای همه حلال و چیز های ناپاک و پلید را حرام می گرداند و موانع سعادت را اعم از خرافات و عقاید ساختگی را از پیش پای همه برمی دارد و احکام سخت سایر ادیان را لغو می گرداند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.