بسم الله الرحمن الرحیم

در این جهان انسان لحظه‌ای به خود واگذاشته نمی‌شود و خداوند سرپرست انسان است.

ترجمه آیه: آیا انسان می‌پندارد که بیهوده رها می‌شود.

1. سُدی یعنی رها شده، عرب به شتر بدون ساربان و رها شده در بیابان «إبلٌ سُدی» می‌گوید.

2. رهایی برای انسان معانی مختلفی می‌تواند داشته باشد؛ مثل رهایی از حسابرسی و مورد مؤاخذه قرار گرفتن              یا مثل رهایی از عذاب و جزای اعمالی که انجام داده است و یا مثل رهایی از تکلیف و اینکه هیچ تکلیفی برعهده خود نداشته باشد و تنها مطالبه‌گر حقوق خود باشد.

همه‌ی این معانی برای رهایی در این آیه صادق است و لذا آیه را به این صورت معنی کرد: آیا انسان خود را بی‌سرپرست می‌پندارد؟ آیا انسان می‌پندارد که هیچ تکلیفی برای او تعیین نشده است؟ آیا انسان خیال می کند مؤاخذه نخواهد شد؟ آیا انسان می پندارد در قبال گناهان خود عذاب نخواهد شد؟ و چون این آیه سوالش استفهام انکاری است لذا پاسخ همه‌ی این سؤالات برخلاف پندار انسان است.

3. باید بدانیم که به استناد قرآن بی‌شک:

        - خداوند با ارسال پیامبران تعیین تکلیف برای بشر نموده است و هدایتش نموده است.

        - خداوندانسان‌مؤمن را خلیفه‌خود در روی زمین‌دانسته‌ونسبت‌به‌انسانهای‌دیگر اورا مسئول دانسته است. 

        - خداوند در روز قیامت برای انسان میزان تعیین نموده و حسابرسی خواهد نمود.

        - بهشت و جهنم غایت و مقصد نهایی حتمی بشر است که همه به جزای اعمال خود خواهند رسید.

4. خداوند هیچگاه زمین را خالی از ولی قرار نداده است و از ابتدای خلقت حضرت آدم اولین مخلوق الهی ولی بشر بوده است و تا جهان باقی است زمین از حجت الهی و ولی معین شده از سوی خداوند خالی نخواهد بود. خداوندا آنی و کمتر از آنی مارا بخود وامگذار!