بسم الله الرحمن الرحیم

        اُدعوا رَّبَکُم تَضَرُّعاً و خُفیَهً إنَّه لایُحِبُّ الْمُعْتَدین (اعراف/ 55)

        ترجمه آیه: پروردگار خود را با فروتنی و در پنهانی بخوانید و از تجاوز دست بردارید که او متجاوزان را دوست نمی‌دارد.

1. پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه‌وآله) می‌فرمایند: برای خداوند از دعا گرامی‌تر نیست و دعا همان عبادت است که در آیه آمده است و سپس این آیه را خواندند: کسانی که از عبادت من با تکبر اعراض می‌کنند بزودی با ذلّت تمام داخل جهنم خواهند شد.

2. این آیه به دو مورد از آداب دعا اشاره کرده است دعا باید همراه با تضرّع باشد و به صورت پنهانی انجام گیرد.

        الف) تضرع و ناله در دعا نشانه توجه انسان به کمبودها، نیازها و ضعف خود در مقابل خداوند قادر متعال است و عامل شکسته شدن غرور و خودخواهی انسان است.  یکی از نشانه های تضرع در دعا بلند کردن دست به طرف آسمان است که سیره پیامبر اکرم(ص)، اهل بیت پیامبر(علیهم السلام) و اصحاب آن حضرت در هنگام دعا کردن چنین بوده است.

        ب) دعای پنهانی به اخلاص نزدیکتر است و از ریاکاری دور می‌باشد و شرط آن این است که دعا آرام و به صورت نجوا باشد. آرام صحبت کردن از ادب است و در هنگام دعا در درگاه خداوند هم باعث می‌شود دیگران نشنوند و نسبت به خداوند رعایت ادب شود. پیامبراکرم(ص) می‌فرماید: آرام دعا کنید. (نجوا کنید)

3. این آیه بین تجاوز (به حقوق دیگران) و دعا رابطه‌ای برقرار ساخته است و می‌توان از آن فهمید که انسانهایی که اهل دعا و خضوع در مقابل خداوند هستند و خود را در مقابل خداوند ضعیف می‌دانند هیچگاه به حقوق دیگران تجاوز نمی‌کنند.

4. دعا از اصول مسلّم نظام تربیتی قرآنی است و اصلاح‌کننده صفات ناپسندی چون غرور و تکبر و خودخواهی می‌باشد.