بسمه تعالی
إقْراء وَ رَبُّکَ الاکرم (علق / 3) بخوان که پروردگارت از هر کریمی کریم‌تر است.
1. کریمانه‌ترین تربیت، تربیت الهی است که بدون شک یکی از مؤلفه‌های اصلی آن مختار بودن متربّی می‌باشد. اختیاری که با خواندن و کسب علم فزونی می‌یابد و انسان را به سمت کمال هدایت می‌سازد. در شیوة تربیت الهی کافی است که زمینه‌های کسب علم فراهم گردد و موانع دانش‌اندوزی برطرف شود.
2. این آیه دلگرمی دادن به شخص پیامبر اکرم(ص) می‌باشد زیرا پیامبر امّی است و از سختی هدایت و تربیت الهی که مبتنی بر کسب علم و مطالعه و خواندن است مضطرب است و خداوند اراده فرموده است که پیامبر نترسد و بداند که هیچ انسانی خودش صاحب علم نشده است و همه با یاری خداوند کسب علم و دانش نموده‌اند (علم انسان یا حاصل تجربه و تعقل است که ابزار کسب آن مخلوق الهی است و یا وحی است که انسان در تولید آن هیچ نقشی ندارد.) و پیامبر اسلام از این امر استثناء نیست. و بداند که با یاری خداوند و با کریمانه‌ترین شیوه، او توانمند در خواندن و صاحب علم خواهد گردید. (در مراحل تربیتی استاد و مربی باید همیشه حامی و دلگرمی دهنده دانشجو و دانش‌آموز خود باشد و به او امیدواری دهد).
3. از نسبت دادن پروردگار، خود را به حضرت رسول اکرم(ص) می‌توان نتیجه گرفت که کریمانه بودن تربیت ریشه در ارتباط بین مربی و متربّی دارد و بهترین الگویی که می‌توان ویژگی‌های یک تربیت کریمانه را از آن استخراج نمود رابطه بین خداوند و حضرت رسول اکرم(ص) و سایر پیامبران در قرآن و نیز نحوة ارتباط بین پیامبر اسلام(ص) به عنوان کامل‌ترین انسان با امّت و اصحاب خودش می‌باشد که از سیرة آن حضرت قابل استخراج است.
