بسم الله الرحمن الرحیم

إِنَّهُ لَقُرْءَانٌ کَرِیمٌ؛ فىِ کِتَابٍ مَّکْنُونٍ؛ لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ (واقعه/ 77 -79)

ترجمه آیات: که این [پیام‏] قطعاً قرآنى است ارجمند؛ در کتابى نهفته؛ که جز پاک‏شدگان بر آن دست نزنند.

1.       این آیات در مقام بزرگداشت امر قرآن هستند و مى‏خواهند قرآن را تجلیل کنند.

2.     قرآن از هر نظری کریم است. هم گوینده قرآن کریم است، و هم محتوای قرآن، و هم آورنده آن، و هم اهداف قرآن کریم است. کریم بودن هم اشاره به احسان و بخشش برای همه دارد هرچند مستحق دریافت نباشند و هم اشاره به عظمت و ارجمندی جایگاه دارد. طبق روایات قرآن کریم است چون: الف) نزد خدا کریم و عزیز است ب) همانند یک انسان محترم و وارسته، صفاتى پسندیده دارد ج) دارای معارفى است که سعادت دنیا و آخرت بشر را تضمین مى‏کند د) معجزه باقیه پیامبر (ص) است ه) مشتمل بر احکام و مواعظی است که برای همه سودمند است و) عمل نمودن به آن اجر و پاداش بسیار دارد.

3.     دومین ویژگی قرآن در کتاب مکنون بودن است. مکنون به معنی نهفته و مخفی از دید و دور از دسترس است. مصحف قرآن که در دسترس همه است، منتقل کننده معارفی است که آن معارف در دسترس همه نیست. قرآن آینه معارفی است که در لوح محفوظ می باشد.

4.     منظور از" مطهرون" کسانى هستند که خداى تعالى آنها را از هر رجس و پلیدى یعنى از هر گناهی پاک کرده است. در این صورت منظور از مس قرآن، فهم و ادراک حقیقت معارف قرآنی است که دارای مراتب است و عالی ترین مرتبه ادراک به معصومین تعلق دارد و حد اقل پاکى لازم برای ادراک حداقل مفاهیم قرآن روح" حقیقت جویى" است و هر قدر پاکى و قداست بیشتر شود درک انسان از مفاهیم قرآن و محتواى آن افزون خواهد شد.

5.     حضرت باقر علیه السلام فرموده اند: الا المطهرون یعنی مگر پاکان از حدثها و جنابتها و گفتند جایز نیست براى جنب و حائض و محدث ( کسی که وضو ندارد) لمس قرآن مجید. پس امام باقر (ع) این جمله خبریّه قرآن را بمعناى نهى گرفته اند. پس جایز نیست براى ناپاک لمس نوشته‏ هاى قرآن.