بسم الله الرحمن الرحیم
وَ اذْکُرْ فىِ الْکِتَابِ إِسمَاعِیلَ إِنَّهُ کاَنَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَ کاَنَ رَسُولًا نَّبِیًّا(مریم/ 54(
ترجمه آیه: و در این کتاب از اسماعیل یاد کن، زیرا که او درستوعده و فرستادهاى پیامبر بود.
1. یکى از واجبات شرعى عمل به وعده و وفای به آن است و خلف وعده یکى از گناهان بزرگ است، اسماعیل فرزند ارشد حضرت ابراهیم هم وفادار نسبت به خدا و هم نسبت به پدر و مادرش بود. در کتاب کافى از امام صادق علیه السّلام نقل شده که اسماعیل صادق الوعد خوانده شد براى آنکه به مردى وعده داد که در مکانى منتظر او باشد یک سال در آن مکان منتظر او بود تا آن مرد آمد و آن حضرت فرمود: اگر نیامده بودى همیشه منتظر تو بودم. برخی از مفسرین انتظار یک ساله را خلاف عقل دانسته و سعی در توجیه آن نموده اند ولی شیعه برای تحقق وعده ظهور حضرت مهدی دوازده قرن است انتظار می کشد و به نظر می رسد مفسرین تصور کرده اند ایشان بدون درآمد و خوردن آب و غذا قطعا می بایست می مرد در حالی که انتظار با انجام امور زندگی منافاتی ندارد و تنها سبک زندگی انسان را تغییر می دهد.
2. یکی از زیباترین کلمات زندگی، وفا است؛ وفای به خدا، وفای به خانواده و همسر و فرزندان، وفای به دوستان، وفای به مشتری، وفای به وطن و وفای به انسانیت و جامعه. شاید کمتر چیزى باشد که این قدر گسترش داشته باشد، زیرا بدون آن هرج و مرج می شود و بزرگترین سرمایه جامعه یعنی اعتماد و اطمینان آحاد مردم به یکدیگر سلب می شود که بزرگترین بلاى اجتماعى است. در نهج البلاغه در فرمان مالک اشتر چنین مىخوانیم: در میان واجبات الهى هیچ موضوعى همانند وفاى به عهد در میان مردم جهان- با تمام اختلافاتى که دارند- مورد اتفاق نیست به همین جهت بت پرستان زمان جاهلیت نیز پیمانها را در میان خود محترم مىشمردند زیرا عواقب دردناک پیمان شکنى را دریافته بودند.
3. منظور از وفای عهد و وعده انسان با خداوند، شناخت معارف الهی و عمل به احکام و رعایت حلالها و حرامهاى دینى و اطاعت از خدا و رسول و امامان معصوم می باشد. و منظور از صدق وعده انسان با جامعه رعایت مقررات گوناگون آن جامعه به عنوان یک شهروند است.و نیز التزام به قراردادها یی که انسان با افراد دیگر دارد مانند: عقد معاملات و ازدواج و عقود دیگر که باید به آنها ملتزم شود.
از پیامبر اکرم ص نقل شده که فرمود: لا دین لمن لا عهد له یعنی آن کس که به پیمان خود وفادار نیست دین ندارد. نیز امام صادق (ع) می فرمایند: سه چیز است که خداوند به هیچ کس اجازه مخالفت با آن را نداده است: اداى امانت در مورد هر کس خواه نیکوکار باشد یا بدکار، و وفاى به عهد در باره هر کس خواه نیکوکار باشد یا بدکار، و نیکى به پدر و مادر خواه نیکوکار باشند یا بدکار. قرآن، وفاى به پیمان حتّى با مشرکان را لازم مىداند، فَأَتِمُّوا إِلَیْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلى مُدَّتِهِمْ (توبه/4) پس پیمان اینان را تا [پایان] مدّتشان تمام کنید.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.