هیچ کس با نیرنگ و گناه به عزّت نمى‏رسد.

بسم الله الرحمن الرحیم

إلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ  وَ الَّذِینَ یَمْکُرُونَ السَّیِئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ  وَ مَکْرُ أُوْلَئکَ هُوَ یَبُورُ (فاطر/10)

ترجمه آیه: سخنان پاکیزه به سوى او بالا مى‏رود، و کار شایسته به آن رفعت مى‏بخشد و بالا می برد و کسانى که با حیله و مکر کارهاى بد مى‏کنند، عذابى سخت خواهند داشت، و نیرنگشان تباه و بى‏اثر است.

1.       مراد از کلم طیب عقاید حق از قبیل توحید است، از حضرت صادق علیه السلام مروى است که مراد از  «کلم الطیب» ایمان مؤمن به «لا اله الا اللّه»، محمد رسول اللّه، على ولى اللّه و خلیفة رسول اللّه» است. و مراد از صعود و بالا رفتن کلم طیب تقربش به خداى تعالى و قبولی است، و مراد از عمل صالح هر عملى است که بر طبق عقاید حق صادر شود و با آن سازگار باشد از حضرت رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله روایت است که ‏اعمال انسان عقایدش را تصدیق می کند.

2.      این آیه بیان می کند که اولا انسان هر قدر ایمان و عقیده اش درست و حق باشد به همان اندازه به خداوند نزدیک است و ثانیا بین ایمان و عمل صالح رابطه وجود دارد و از انسان مؤمن عمل صالح صادر می شود و به هر اندازه ای که انسان به  عقیده حق عمل کند مقامش نزد خداوند بالاتر می رود ثالثا در نزد خداوند فقط ایمان و عمل صالح ارزشمند است.

3.       کلمه" یبور"  به معنى کسادى مفرط است، و از آنجا که اینچنین کسادى مایه نابودى است این کلمه به معنى هلاک و نابودى به کار مى‏رود و مراد از" سیئات" انواع مکرها و حیله‏هایى است که مشرکین آنها را وسیله کسب عزت مى‏پنداشتند خداوند در این آیه می فرماید کسانى که مکر مى‏کنند، و به هر مکرى دست مى‏زنند، تا به خیال خود عزتى کسب کنند، بر عکس عذابى شدید دارند، و مکرهایى که مى‏کنند همه نابود و بى‏نتیجه مى‏شود، نه به جایى مى‏رسد و نه عزتى برایشان کسب مى‏کند.

4.      مشرکین قریش آلهه خود را وسیله عزت و شوکت خود مى‏گرفتند، و برای پیروزی پیامبر و مسلمانان به هر مکر و فریب و توطئه ای دست می زدند خداوند این دو گروه را با هم مقایسه می کند که یکی از خداوند عزت می جوید و دیگری با فریب و مکر می خواهد به عزت برسد و بی شک تلاش و کوشش آلوده و ناپاک و فاسد، نابود مى‏گردد و به جایى نمى‏رسد.