بسم الله الرحمن الرحیم
وَ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعیُنٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا(فرقان/74)
ترجمه آیه: و (بندگان خدا) کسانیاند که میگویند: «پروردگارا، به ما از همسران و فرزندانمان آن ده که مایه روشنىِ چشمان [ما] باشد، و ما را پیشواى پرهیزگاران گردان.»
1. در این آیه بندگان خدا دو چیز از خدا در خواست می کنند یکی اینکه خداوند اعضای خانواده او را نور چشم او قرار دهد و دوم آنها را امام و پیشوای اهل تقوی قرار دهد. قبل از ورود به توضیح آیه باید گفت اولا آرزوها و درخواستها بیانگر ویژگی های روحی و درونی انسانهاست و ثانیا تحقق دعا ها و در خواست ها نیاز به دو عنصر دارد توفیق الهی که با راز و نیاز با خداوند زمینه اش فراهم می شود و تلاش فردی و اراده ای که خود فرد صرف می کند.
2. به کسى که مایه مسرت آدمى است قرة عین یعنی نور چشم گفته مىشود؛ یعنی مؤمنان از خداوند می خواهند که همسر و فرزندان آنها طوری باشند که وقتی آنها را می بینند خوشحال باشند؛ بدون شک انسان مؤمنی که بندگی خدا می کند از معصیت همسر و فرزندان خوشحال نمی شود و حتی از اینکه آنها را ثروتمند و یا از نظر جسمی سالم ببیند باعث خوشحالی او نمی شود. "در روایتی امیر المؤمنین علی علیه السّلام می فرماید: به خدا سوگند از خدا اولاد خوشرو و خوش قامت را نخواستم ، بلکه از خدا اولاد مطیع و خائف از خدا را طلب کردم که هر وقت به آن اولاد فرمانبردار خدا نظر نمایم، چشم من روشن شود." بنده خدا وقتی همسر و فرزندان خود را مثل خود در حال بندگی دید خوشحال می شود.
3. پس یازدهمین ویژگى مؤمنان راستین آن است که توجه خاصى به تربیت فرزند و خانواده خویش دارند. مراد بندگان رحمان، از اینکه در دعاى خود از خدا در خواست می کنند که همسران و فرزندانشان موجب خوشحالی ایشان باشد، این است که: خداوند توفیق اطاعت و حفظ فضیلت های اخلاقی به افراد خانواده اش بدهد. وقتی مؤمنی مشاهده می کند که اعضای خانواده اش در عبادت او را همراهی می کنند و حتی به او کمک می کنند که بهتر بندگی خدا را بجا آورد دلش شاد می شود و چشمانش روشن می گردد.
4. این دعا مىرساند که مؤمنین واقعی پیرو هواى نفس نیستند، زیرا هر همسر و هر فرزندی را دوست نمىدارند، بلکه آن همسر و فرزندی را دوست مىدارند که بنده خدا باشند.
5. پیامبر اسلام صلّى اللّه علیه و آله و سلّم فرمود: به جبرئیل گفتم: منظور از (أَزْواجِنا) کیانند؟ گفت: خدیجه (کبرا) فرمود: مقصود از (ذُرِّیَّاتِنا) چه افرادى است؟ گفت: فاطمه، حسن و حسین علیهما السّلام فرمود: مقصود از (وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِینَ إِماماً) کیست؟ گفت:على علیه السّلام. این حدیث بیان گر یکی از مصادیق خانواده خوبی است که باعث مسرت و چشم روشنی پدر خانواده می باشد والبته این عالی ترین مصداق است تا همه از آنها الگو بگیرند.
6. اینکه بندگان خدا امامت و رهبری اهل تقوی را از خداوند می خواهند از روی خودخواهی و یا دنیا پرستی و مقام پرستی نیست بلکه در حقیقت در خواست توفیق انجام کارهای خیر است به حدی که در انجام خیرات و به دست آوردن رحمت خدا از یکدیگر سبقت بگیرند، در نتیجه دیگران که دوستدار تقوایند از آنها بیاموزند و آنها را پیروى کنند یعنی معنای آیه این می شود که: بار الها! به ما لیاقت و شایستگى عطا کن و ما را براى افراد پرهیزکار و با تقوا پیشوا و رهبر قرار بده، تا بتوانیم آنان را به سوى تو هدایت نمائیم، و ایشان بیش از پیش، ذات مقدس تو را مورد پرستش قرار دهند. بندگان خاص خداوند چون زاهدان گوشه گیر و منزوى، تنها گلیم خویش را از آب بیرون نمی کشند، بلکه سعیشان این است که با علم، فکر، بیان، قلم، مال و قدرتشان دیگران را هم از غرق شدن و انحراف از مسیر حق نجات دهند. آنها الگوها و اسوه هاى جامعه انسانى هستند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.