بسم الله الرحمن الرحیم

وَ قَالُواْ مَا لِ هَاذَا الرَّسُولِ یَأْکُلُ الطَّعَامَ وَ یَمْشىِ فىِ الْأَسْوَاقِ لَوْ لَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مَلَکٌ فَیَکُونَ مَعَهُ نَذِیرًا(فرقان/7)

ترجمه آیه: و گفتند: «این چه پیامبرى است که غذا مى‏خورد و در بازارها راه مى‏رود؟ چرا فرشته‏اى به سوى او نازل نشده تا همراه وى هشداردهنده باشد؟

1.      انتظار غلط کفار از اربابان و کسانى که پیروییش مى کنند چنین است: تفاوت ذاتی با مردم داشته باشند یعنی مثل مردم نیاز به غذا و درآمد نداشته باشند، ویا لا اقل دسترسی به یک فرشته داشته باشند، تهی دست نباشند، خانه ای بزرگ و برخوردار از گنجینه های پایان ناپذیر باشند و یا نباید شخصا براى رفع حوائج خود به بازارها گام بگذارند، باید ماموران و خدمتگزاران را به دنبال این کار بفرستند.

2.      عظمت و شخصیت پیامبر ص به گنج و گنجینه نیست، و به باغهاى خرم و سرسبز میوه نمى‏باشد، این طرز تفکر انحرافى کفار است که شخصیت و حتى قرب به خدا را در سرمایه‏دار بودن مى‏داند، در حالى که پیامبران آمده‏اند تا بگویند: اى انسان، ارزش وجود تو با اینها نیست با علم و ایمان و تقواست. خداوند هرگز نمى‏خواهد مردم شخصیت پیامبرش را در مال و ثروت و قصر و باغ بدانند، و از ارزشهاى واقعى غافل شوند. او مى‏خواهد زندگى پیامبرش همانند افراد عادى و مستضعفان و محرومان باشد، تا بتواند پناهگاهى براى همه اینها و براى عموم مردم باشد. خداوند می فرماید همه‏ى پیامبران پیشین نیز غذا مى‏خوردند و در بازارها راه مى‏رفتند. زندگى عادّى و حضور در میان مردم، براى یک پیامبر کمال است‏.

3.       در غزوه بدر مسلمانان از امکانات مادی کمی برخوردار بودند تعدادشان هم کم بود پیامبر اسلام به همراه دو نفر دیگر سوار یک شتر بودند آن دو نفر به احترام حضرت محمد(ص) پیاده شدند پیامبر اکرم فرمود: "چرا شما پیاده شدید تا من سوار بر شتر بروم در حالی که نه شما در پیاده رفتن از من توانمندتر هستید و نه من احتیاجم به ثواب از شما کمتر است؟" ولذا قرار گذاشتند به نوبت سوار شتر شوند.