بسم الله الرحمن الرحیم
سختی و رنج از الطاف الهی است که در این دنیا برای تنبه نسبت به خطاها انسان ها دچار می شوند
ترجمه : ما به هیچ شهر و دیاری پیامبری نفرستادیم مگر اینکه اهالی آنجا را (به کیفر کفرشان) به رنج و سختی گرفتار ساختیم، شاید متنبه شوند.
1- بأساء آزمون و بلای مربوط به مال و ثروت و دارایی و باغ و ملک و فرزند و امثال آن و ضرّاء بلای مربوط به جان مثل مریضی و ضعف و غیره می باشد لذا اولی را سختی و دومی را رنج معنی کرده اند. تضرع همانطوری که قبلاً هم گفته شد به معنی روی آوردن به سوی خدا و به دلیل توجه به فقر و نیاز خود و غنای خداوند است.
2- این آیه یکی از سنن الهی را بیان می کند که اگر قومی فرستاده خداوند را تکذیب کند خداوند آن قوم را با سختی و رنج تنبیه می کند تا متوجه خطای خود شوند.
3- بر اساس مفاهیم صریح این آیه ابتلای به سختی و رنج، لطفی از سوی خداوند است که انسان ها متوجه فقر خود شده، به غنی مطلق متوسل شوند و به خداوند نزدیک شده، بندگی او را بکنند (لعلهم یضرعون).
4- خداوند هیچ امتی را بعد از فرستادن پیامبرش به سوی آنها ابتدا با رفاه و آسایش امتحان نکرده است. بلکه همه امت ها ابتدا با سختی و رنج آزمایش شده اند تا اهداف انبیا که دعوت به عبودیت است تحقق یابد و اگر اهل آن قریه و آبادی ایمان نیاوردند و کفر ورزیدند امتحان دیگری برای آنها فراهم شده است که در آیات بعدی اشاره خواهد شد.
بیدمشک