حیطه تربیتی اسلام تنها اصلاح باطن و معنویت نیست و شامل اصلاح ظاهر هم می شود
ترجمه آیه: ای فرزندان آدم (خطاب به همه انسانها) زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد (نمازخواندن) با خود بردارید.
مسجد هم اسم زمان است و هم اسم مکان و منظور از مسجد در آیه هم زمان سجده است و هم مکان آن و لذا هم اماکن مقدس که برای نماز تعیین شدهاند را شامل میشود و هم به معنی هنگام نماز است و منظور از زینت زیباییهای ظاهر و باطن انسان میباشد و لذا هم ظاهر نمازگزار اعم از پوشش و آرایش ظاهر را دربر میگیرد و هم باطن و زینت معنوی نمازگزار اعم از اخلاق و رفتارهای خوب و باور و اعتقاد درست را شامل میشود.
در تفسیر عیّاشی آمده است که امام حسن مجتبی (علیهالسلام) وقتی برای نماز برمیخاست بهترین لباس خود را میپوشید و وقتی به ایشان گفته میشد که چرا چنین کاری میکند میفرمود: خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد و من برای پروردگارم خودم را زیبا می گردانم و سپس همین آیه را قرائت میفرمود. و امام رضا(علیهالسلام) در ذیل این آیه فرموده است که شانه کردن موها در نماز از مصادیق زینت است.
رسیدن به ظاهر آثار زیادی دارد از جمله نشاط انسان را میافزاید رابطه انسان و دیگران را بهبود می بخشد و سیره پیامبر اسلام و ائمه اطهار(ع) نیز بیانگر آن است که اصلاح ظاهر از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. مصادیقی از توجه به ظاهر در روایات، عطر زدن شانه کردن و مرتب کردن موهای سر و صورت ، پوشیدن لباس تمیز و پرهیز از پوشیدن لباس با رنگ تیره میباشد. البته لباسهایی مثل کت و شلوار و عبا و چادر از این حکم مستثنی هستند.
مرحوم علامه طباطبایی فرمودند که منظور از اخذ زینت در هنگام نماز زینت ظاهری نیست بلکه ارایش معنوی است و روح را آماده کردن برای برپایی نماز میباشد. مثل دور کردن دل از هرگونه حبّ دنیا و تکبّر و جاهطلبی و حسد و تنفّر نسبت به دیگران که مانع تعالی معنوی انسان میباشد.
یکی از آثار مطلوب پوشیدن لباس مناسب در مساجد و نمازهای جماعات این است که فقرا و نیازمندان جرأت بیان درخواست کمک را داشته باشند.