خداوند مدارا با مردم را دوست می دارد

بسم الله الرحمن الرحیم

خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلینَ (أعراف / 199)

ترجمه آیه:  با آنها مدارا کن و عذرشان را بپذیر، و به نیکى‏ها دعوت نما، و از جاهلان روى بگردان (و با آنان ستیزه مکن)

1.      این آیه با تمام سادگی و فشردگی همه اصول اخلاقی را در بر دارد، عفو، اخلاق فردی است و در حق الناس و بیت المال راه ندارد؛ امر به معروف و نهی از منکر اخلاق اجتماعی است؛ و اعراض و دوری از جاهلان اشاره به اخلاق عملی است. امام صادق (ع) می فرمایند: خداوند به مکارم اخلاق امر کرده است و در قرآن آیه ای جامع تر از این آیه در موضوع مکارم اخلاق وجود ندارد.

2.     بسیاری از مردم به دلیل جهل نسبت به حق اعتراض می کنند لازم نیست که انسان در صدد پاسخ آنها باشد بلکه درگیر نشدن با آنها تأثیر خوبی بر دیگران دارد و در عین حال باعث برانگیختن لجاجت جاهلان نیز نمی شود.

3.     امر به عرف یعنی زیبا امر کردن، پسندیده امر کردن و یا به معنی به کارهای پسندیده مردم را دعوت کردن است که در مجموع بهتر است هم به کار نیک انسان ها را دعوت کرد و هم با زبان خوش آنها را امر به نیکی نمود.( خوب حرف بزنیم و حرف خوب هم بزنیم)

4.     حضرت جبرئیل خطاب به حضرت رسول اکرم (ص) عرض کرد: خداوند تو را امر نموده است که هر کس بر شما ظلم کرد ببخشید و هرکس شما را از حقتان محروم داشت شما حق او را تمام و کامل بدهی و هرکس با شما قطع رابطه کرد شما رابطه برقرار کنی .

5.     در روایتی امام رضا (ع) این آیه را به مدارا  بین مردم معنی کرده است یعنی عصاره آیه این است که با مردم باید مدارا کرد.