بسم الله الرحمن الرحیم

وَ یَزِیدُ اللَّهُ الَّذِینَ اهْتَدَوْاْ هُدًى  وَ الْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیرٌ عِندَ رَبِّکَ ثَوَابًا وَ خَیرٌ مَّرَدًّا(مریم/76)

ترجمه آیه: و خداوند کسانى را که هدایت یافته‏ اند بر هدایتشان می ‏افزاید، و نیکیهاى ماندگار، نزد پروردگارت از حیث پاداش بهتر و خوش ‏فرجام‏تر است.

1.       کلمه «مردّ» به معناى عاقبت و منفعت است. و کلمه‏ى «ثواب» به معناى جزاى عمل است که به انسان بر می گردد، چه خیر باشد و چه شر لکن بیشتر در خیر استعمال می ‏شود.

2.     این آیه ادامه پاسخ سوال کافران است که پرسیدند وضعیت ما بهتر است یا وضعیت مومنین؟ و خداوند در این آیه به مؤمنین می پردازد که خداى تعالى راه یافتگان ایشان را مدد می ‏فرماید، و هدایتى بر هدایتشان مى‏افزاید، و هم موفق به انجام اعمال صالحی می کند که از نظر اجر بهتر است و هم از نظر فرجام و رسیدنشان به بهشت.

3.     منظور از افزودن هدایت مومنین چیست؟  در پاسخ باید گفت: بدیهى است هدایت درجاتى دارد هنگامى که درجات نخستین آن بوسیله انسان پیموده شود خداوند دست او را مى‏گیرد و بدرجات عالیتر مى‏برد، و همچون درخت بارورى که هر روز مرحله تازه‏ اى از رشد و تکامل را مى‏پیماید این هدایت یافتگان نیز در پرتو ایمان و اعمال صالحشان هر روز به مراحل بالاترى گام مى‏نهند. و خداوند از یکی از این راه ها دست مؤمن را می گیرد: اولا توفیق عمل از سوی خداوند است. خیلی اوقات اراده انجام عمل را ما داریم ولی توفیق انجامش نصیب ما نمی شود پس از راه توفیق بر اطاعت، خداوند شرایط تحصیل رضایت بیشتر خود را فراهم می کند. ثانیا هدایت شده ها بیشتر در معرض نورانیت قرآن قرار می گیرند و از مفاهیم نورانی آیات قرآن هدایت می شوند ثالثا بهرمندی هدایت شدگان از همنشینی با صالحان و انسان های هدایت شده کمک بزرگی در مسیر هدایت بیشتر است رابعا هدایت شده گان تحت ولایت خداوند و پیامبران و ائمه اطهار قرار می گیرند و بزرگترین لطف خداوند به بشریت ولایت است. در روایتی امام صادق (ع) به لطف ولایت اشاره می فرماید: مراد از افزایش هدایت مؤمنان، پیروی ایشان از حضرت قائم عجل اللّه فرجه است در زمان قیام جهانی اش  بعد از اعتقاد به آن و عدم انکار وجود مبارک آن حضرت است یعنى از نظر امام صادق اعتقاد به آن حضرت هدایت است و پیروى آن سرور افزایش هدایت است.

4.     کفار خود را با مومنین مقایسه کردند و مال و موقعیت خود را به رخ مومنین کشیدند و از این مسیر به مؤمنان فخرفروشی کردند خداوند اعمال مومنین را باقیات الصالحات می نامد و بر آن ارزش گذاری کرده می فرماید: مال و ثروت و موقعیت اجتماعی فانی است و نه تنها نمی تواند قسمتی از آرزوهایتان را برآورد بلکه  عاقبتش حسرت و عذاب دردناک قیامت است. ولی اعمال صالح، ماندگارند و خواسته دل مؤمنین هستند و نیز پاداش ابدى برای آنها دارند وبهشت را روزی مؤمن می کنند.

5.     پیامبر گرامی اسلام صلّى اللّه علیه و آله می فرماید: امّت من در دنیا سه طبقه‏اند: 1.جماعتى که در جمع مال رغبت نکنند و در ذخیره آن سعى ننمایند، به حداقل دنیا که توان فعالیت داشته باشند اکتفا می کنند و توانگر آخرتند، ایشانند که حق تعالى فرموده لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ‏ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ. 2.  گروهى که دنیا را دوست دارند و آن را از پاکترین وجهى جمع و در نیکوترین راهى صرف کنند، با فقرا مواسات، و رحم را صله کنند، و در اجتناب از حرام چنان باشند که سنگ خوردن را دوست‏تر دارند از حرام؛ ایشان نیز بعد از حساب به بهشت درآیند. 3.گروهی که جمع مال را دوست، و حلال و حرام را مخلوط، و در راه خیر صرف نکنند، ایشان کسانیند که دنیا زمام دلهاى آنها به دست گرفته تا به جهنم رساند.