بسم الله الرحمن الرحیم

وَالَّذِینَ إِذَا ذُکِّرُوا  بِآیَاتِ رَبِّهِمْ لَم یَخِرُّواْ عَلَیْهَا صُمًّا وَ عُمْیَانًا(فرقان/73)

ترجمه آیه: و(بندگان خداوند) کسانى‏اندکه چون به آیات پروردگارشان تذکر داده شوند،کروکور نمی پذیرند.

1. خرور به معناى سقوط بر زمین است وگویا درآیه شریفه کنایه است از تواضع و کرنش که نشان دهنده پذیرش و قبول بی چون و چرا است. معناى آیه شریفه این است که: بندگان رحمان چون متذکر آیات پروردگارشان مى‏شوند و حکمت و موعظه‏اى از قرآن مى‏شنوند، کورکورانه آنرا نمى‏پذیرند و بدون اینکه تفکر و تعقل کنند بیهوده و بی جهت، دل به آن نمى‏بازند، بلکه آنرا با بصیرت مى‏پذیرند و به حکمت آن ایمان آورده سپس از نصیحت آن پند می گیرند. در حدیثی از امام صادق (ع) مى‏خوانیم هنگامی که از تفسیر این آیه از محضرش سؤال کردند فرمود: مستبصرین لیسوا بشکاک یعنی منظور این است که آنها از روى آگاهی گام بر مى‏دارند نه از روى شک و تردید.

2. منظورآیه از کسانی که کورکورانه به آیات خداوند عمل می کنند و آن را می پذیرند حتما اشاره به عمل کفار نیست، چرا که آنها به آیات الهی اصلا اعتنایی ندارند، بلکه منظور یا  گروه منافقان است که از اظهار ایمان دنبال منافعی می باشند و یا مسلمانان قشرى است که چشم و گوش بسته بر آیات خدا ایمان می آورند بی آنکه حقیقت آنرا درک کنند، به عمق آن برسند، و مقصود و منظور خدا را بدانند و به آن بیاندیشند و در عمل ازآن الهام گیرند.

3.  راه خدا را با چشم و گوش بسته نمى‏توان پیمود، قبل از هر چیز گوش شنوا و چشم بینا براى پیمودن این راه لازم است، چشمی باطن ‏نگر و ژرف‏ بین و گوشی حساس و نکته‏شناس می خواهد. خداوند در هر لحظه ای بندگان خود را با چیزی آزمایش می کند و هر قدر ایمان انسان قوی تر و مقام معنویش بالاتر می رود امتحانات خدا سخت تر می شود. اگر درست بیاندیشیم زیان اینگروه که بدون تفکر ایمان آورده و چشم و گوش بسته به گمان خود دنبال آیات الهی مى‏روند کمتر از زیان دشمنانی که آگاهانه ضربه بر پایه آئین حق مى‏زنند نیست بلکه گاه به مراتب بیشتر است، اصولا درک آگاهانه از مذهب سرچشمه اصلی مقاومت و پایدارى و ایستادگی است، چرا که چشم و گوش بستگان را به آسانی مى‏توان فریب داد، و با تحریف مذهب از مسیر اصلی منحرف ساخت، و آنها را به وادى کفر و بی ایمانی و ضلالت کشاند. پیامبر خدا می فرماید: یک عالم در مقابل وسوسه های شیطان از هزار عابد محکم تر است.

4. این عبارت مفهوم «خرور» را نفی نمى‏کند بلکه آنرا اثبات مى‏کند و فقط کرى و کورى را نفی مى‏کند، یعنی هر گاه که آیات خداوند براى آنها گفته مى‏شود به شوق شنیدن آن، متواضعانه در مقابلش به خاک مى‏افتند. بنابر این آنها با گوشهاى شنوا و چشمان بینا  [آیات خدا را] مى‏شنوند و مى‏بینند یا به عبارت دیگر تعبّد و بصیرت با هم، از اوصاف عبادالرّحمن است بندگان رحمن، آگاهانه به سراغ دین مى‏روند و وقتی آگاهی یافتند با تمام وجود به آن ایمان می آورند نه مانند روشنفکران هستند که همیشه در حال اندیشه اند ولی در مقابل کلام حق هم سر تعظیم فرود نمی آورند و نه مثل مسلمان سطحی و متحجر هستند که بدون تعقل بپذیرند.