بسم الله الرحمن الرحیم

سأَصْرِفُ عَنْ آیاتِیَ الَّذینَ یَتَکَبَّرُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ إِنْ یَرَوْا کُلَّ آیَةٍ لا یُؤْمِنُوا بِها وَ إِنْ یَرَوْا سَبیلَ الرُّشْدِ لا یَتَّخِذُوهُ سَبیلاً وَ إِنْ یَرَوْا سَبیلَ الغَیِّ یَتَّخِذُوهُ سَبیلاً ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ کانُوا عَنْها غافِلینَ (اعراف/146

ترجمه آیه: به زودى کسانى را که در زمین، بناحق تکبّر مى‏ورزند، از آیاتم رویگردان سازم [به طورى که‏] اگر هر نشانه‏اى را [از قدرت من‏] بنگرند، بدان ایمان نیاورند، و اگر راه صواب را ببینند آن را برنگزینند، و اگر راه گمراهى را ببینند آن را راه خود قرار دهند. این بدان سبب است که آنان آیات ما را دروغ انگاشتند و غفلت ورزیدند.

1.     صرف به معنی برگرداندن و از حالی به حال دیگر در آوردن است و تکبر بر روی زمین، خودنمایی، خوارشمردن بندگان خدا، کوچک شمردن و تحقیر و زیر دست قرار دادن آنها می باشد.

2.     منظور از صرف از آیات سلب توفیق اندیشیدن در باره نشانه های خداوند و راه هدایت او و عبرت گرفتن از عاقبت مخالفان و تکذیب کنندگان است. در حدیثی از پیامبر اکرم (ص) آمده است: زمانى که امت من دنیا را بزرگ شمارند، هیبت و عظمت اسلام از آنها گرفته مى‏شود و آن گاه که امر به معروف و نهى از منکر را رها کنند، از نعمت وحى محروم خواهند شد.

3.     این آیه هیچگونه منافاتى با دلائل عقلى ندارد و این یک سنت الهى است که نسبت به آنها که لجاجت و سرکشى را به آخرین حد مى‏رسانند، توفیق هر گونه هدایت و راهیابى را سلب مى‏کند، و به تعبیر دیگر: این خاصیت اعمال زشت خود آنها است که به خداوند نسبت داده شده است شک نیست که تنها با یک یا چند مرتبه، تکذیب آیات الهى، انسان استحقاق چنان سلب توفیقى پیدا نخواهد کرد، و راه توبه و بازگشت، هنوز به روى او باز است، ولى بدون شک ادامه و اصرار در این راه، او را به جایى مى‏رساند که حس تشخیص نیک و بد و راه راست و منحرف (" رشد" و" غى") از او سلب مى‏گردد.

4.     عدم ایمان به آیات الهی (معجزات و کلام حق الهی) بعد از دیدن آن و عدم پیروی از راه هدایت بعد از علم به آن و انتخاب راه خطا بصورت آگاهانه و از روی عمد، همگى حکایت از انعطاف ناپذیری متکبران در برابر حق می کند.

5.     متکبران از ایمان و راستگویی و وفای به عهد و عمل صالح اجتناب و شرک و دروغگویی و عهدشکنی و انجام هر گناهی را انتخاب می کنند.

 تکبّر انسان، برخاسته از تصوّرات موهوم اوست و ریشه در حق ندارد و منفورترین انسان ها نزد خداوند متکبرین هستند.